Venray

Een kleine honderdvijftig werknemers van De Zorggroep demonstreerden donderdagavond 1 mei samen met de SP-afdelingen in Noord- en Midden-Limburg  voor het Limburg Museum in Venlo tegen de ontslaggolf bij de zorginstelling en de bezuinigingen van het VVD/PvdA-kabinet op de zorg.

Verscholen onder een paraplu of onder de haastig door een medewerker van het Limburgs Museum opgetrokken parasols op het terras van het Limburgs Museum in Venlo lieten de werknemers van De Zorggroep, SP-ers, familieleden van bewoners van De Zorggroep en sympathisanten blijken dat de strijdbaarheid niet te lijden had onder de regen. 

De journalist van Dagblad de Limburg kwalificeert de aanwezige werknemers als “bloedfanatiek”. En die houding van de werknemers is logisch. Immers, het draait allemaal om hun toekomst. De grootste zorginstelling van de provincie is volop bezig met een bezuinigingsoperatie en dat kost de komende jaren 500 tot 1500 mensen, onder wie veel van de actievoerders, hun baan.

De demonstranten volgden aandachtig de interviews op het podium met een familielid van een bewoonster van De Zorggroep, die vanwege het sluiten van een afdeling moest verhuizen en met drie werknemers van De Zorggroep. Daarnaast luisterden ze naar toespraken van Karim Skalli (AbvaKabo), Sjef Rambags, oud-directeur van Thuiszorg Noord-Limburg en actief SP-lid in Venray en Henk van Gerven, lid van de Tweede Kamer voor de SP. Tussendoor kon genoten worden van een optreden van de Venrayse singer-songwriter Etan Huijs.

“Mijn schoonmoeder is bijna 100 jaar. We hadden gehoopt dat ze een rustige oude dag zou krijgen. Maar ondanks beloftes van De Zorggroep dat ze minimaal nog twee jaar kon verblijven op De Horstgraaf moest ze al vrij snel verhuizen, omdat haar afdeling opgeheven werd”. Zo vertelt schoondochter Jeanny over de ervaringen  van haar schoonmoeder. De verontwaardiging was groot, bij de familie. En voor schoonmoeder was het moeilijk wennen. Op de afdeling van De Horstgraaf leefde ze in de groep en was er constant toezicht op haar. „Ze heeft in de weken voorafgaand aan haar verhuizing met twee mensen in het tehuis geleefd, kijkend naar lege ruimtes”, vertelt Jeanny. „Nu zit ze in De Beerendonck en ja, ze is er qua kamer op vooruit gegaan, maar de deur is nu altijd gesloten, behalve als er bezoek is of als ze zich herinnert op het knopje te drukken”. De schoonmoeder van Jeanny moet op een knopje drukken om aandacht van een verzorgster te krijgen. Dat snapt ze niet zo goed. Jeanny is vol lof over de medewerkers van De Zorggroep, maar hekelt het beleid van de Raad van Bestuur dat tot deze situatie heeft geleid.

„Ik doe mijn werk heel graag”, vertelt Marian, één van de drie werknemers die geïnterviewd wordt door Paul Geurts, de coördinator van de acties bij De Zorggroep vanuit de SP. „Alles voor de cliënten, maar het probleem is dat ik momenteel gewoon niet alles meer kan geven. En van de leiding hoeven we geen steun te verwachten. Die laten ons keihard vallen.” Marian staat niet alleen. Diverse collega’s zeggen hetzelfde te ervaren. Er is veel onzekerheid. De werkdruk die alleen maar hoger wordt. Ze zien zelfs cliënten eronder lijden. Annemie – die zich duidelijk niet laat kisten door het beleid van De Zorggroep – vertelt dat ze ontslag aangezegd heeft gekregen. Ze moet nog twee maanden werken voor ze met pensioen gaat. Het wordt haar niet gegund die laatste maanden uit te werken.

Aniet, één van de drie werknemers die op het podium hun verhaal willen doen, reageert op de afwijzing van het verzoek aan de voorzitter van de Raad van Bestuur, Wouter van Soest, om op de bijeenkomst aanwezig te zijn. Het argument van Van Soest was dat De Zorggroep politiek neutraal wil blijven en daarom niet naar een manifestatie van de SP kan komen. Aniet: “Vlak voor de gemeenteraadsverkiezingen van een aantal weken geleden bleek het geen enkel probleem om een delegatie van het CDA bij De Zorggroep te ontvangen. Hoezo “neutraal”?” Aniet verwoordt de mening van de drie collega’s op het podium én de collega’s vóór het podium - getuige hun enthousiast applaus – dat ze actie blijven voeren tegen het beleid van De Zorggroep, om zo “het tij te keren bij De Zorggroep”, zoals op één van de actiespandoeken staat geschreven.

Karim Skalli, bestuurder van AbvaKabo, sluit aan bij de woorden van Aniet. Hij gaat uitvoerig in op de inzet van de AbvaKabo bij de huidige cao-onderhandelingen. Sinds kort zijn ze weer in gesprek met de koepelorganisatie van Verzorgingstehuizen en daarom wordt een pauze ingelast in de acties. Karim Skalli gaf aan dat er mogelijk nog licht aan het einde van de tunnel is. Daar aan toevoegend dat het natuurlijk belachelijk is dat de pijn alleen bij de werkvloer gevoeld wordt en de leidinggevenden aan de top hun tonnen aan salaris inclusief leasewagen gewoon behouden.Wat betreft de ontslagen bij De Zorggroep heeft AbvaKabo het zogenaamde “sociaal plan”- in tegenstelling tot andere bonden – niet ondertekend. Skalli: "De directie van de Zorggroep verwijst in haar beleid – en dus ook bij de ontslagen – steevast naar het bezuinigingsbeleid van het kabinet voor de (ouderen)zorg. De gevolgen van dit beleid worden echter pas voelbaar in 2015. Het is alsof je nu een verkeersboete moet betalen omdat je mogelijk in januari 2015 te hard gaat rijden.”,

Na Skalli komt Sjef Rambags aan het woord. Oud-directeur bij Thuiszorg Noord-Limburg, een voorloper van Proteion, een concurrent van De Zorggroep én actief lid van de SP. En als SP-er vertelt hij de aanwezige manifestanten hoe krom het beleid is van de VVD/PvdA-regering. Van de ene kant is het beleid er op gericht ouderen zoveel mogelijk thuis te laten wonen (daarom sluiten ze de verzorgingshuizen), maar tegelijkertijd worden de mogelijkheden om daadwerkelijk je oude dag thuis te kunnen slijten vrijwel onmogelijk gemaakt door te bezuinigen op de Thuiszorg (in het kader van de overheveling van de Awbz naar de Wmo). Zie voor zijn verhaal de bijlage onder dit artikel.

Als laatste spreker komt Henk van Gerven op het podium. Het kamerlid van de SP stapt van het podium en spreekt de demonstranten toe in de nog nadruppelende regen. Hij steekt hen een hart onder de riem en gaat in op de situatie bij De Zorggroep, die vrijwel volledig overeenkomt met de situatie elders in Nederland, waar hij ook gesproken heeft met werknemers in de zorg. En ook de ervaringen van Jeanny komen hem erg bekend voor. “Inmiddels komt het kabinet met een kleine reparatie”, aldus Van Gerven, “Maar dat staat in geen verhouding als het gaat om de ouderenzorg die compleet ontmanteld wordt.” Van Gerven: “Mensen denken soms, het is misschien beter dat ik dood ga want ik kost te veel. De bijdrage aan de samenleving afgemeten aan de kosten op je oude dag, dat is het Nederland van 2014.” ook hij plaatst de ontslagen en het sluiten van afdelingen onder het mom van bezuinigen tegenover de riante salarissen van de leden van de Raad van Bestuur bij de Zorggroep. Hij wijst op een mail van De Zorggroep aan alle werknemers, waarin ze er op gewezen werden dat ze “natuurlijk volledig vrij zijn om naar de demonstratie van de SP te gaan, maar dat De Zorggroep neutraal is”. Alle pamfletten die op de locaties van De Zorggroep zijn opgehangen om iedereen op te roepen naar de protestbijeenkomst te komen, moeten verwijderd worden. Door veel werknemers wordt die mail als intimiderend ervaren, zo meldt Henk van Gerven. Hij verwoordt – getuige het instemmende applaus van de aanwezige werknemers -  de mening van de werknemers van De Zorggroep.  Er moet wat gebeuren. „Niet opgeven”, roept hij. „Beter strijdend ten onder, dan als makke lammetjes naar de slachtbank.”

Paul Geurts kondigt ter afsluiting van de succesvolle protestbijeenkomst, aansluitend aan de oproep van Van Gerven, dat het actiecomité binnenkort weer bij elkaar komt om verdere acties voor te bereiden. De medewerkers van De Zorggroep zullen daar zo snel mogelijk van op de hoogte gesteld worden.

Met die aankondiging werd de manifestatie afgesloten en konden de actievoerders binnen in het museumcafé van het Limburgs Museum – dat daar speciaal voor open is gebleven – onder het genot van een verwarmende drank de regen van zich afschudden en samen napraten met Jeanny, Marian, Annemie, Aniet, Karim, Sjef en Henk, die als dank voor hun bijdrage een fles wijn cadeau kregen.

Teken ook de landelijke petitie tegen de afbraak van de zorg.

Bijlage: 

Lees hier de toespraak van Sjef Rambachs, voormalig directeur van Thuiszorg Noord-Limburg - voorloper van Proteion (.pdf).